W duchu franciszkańskiej pobożności maryjnej jako synowie Biedaczyny z Asyżu, wpatrując się w oblicze Pani z Fatimy, bracia pragną wynagradzać Jej Niepokalanemu Sercu wszelkie zniewagi i zło świata. Poprzez codzienną modlitwę wspólnotową, uczynki miłosierdzia, uczestnictwo w nabożeństwach maryjnych w Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Pani Ziemi Świętokrzyskiej w Kałkowie i nie tylko pragniemy pogłębiać naszą więź z Maryją. Podobnie jak św. Franciszek czcimy Maryję jako naszą Matkę i Królową. Szczególnie w obecnych czasach, w zagrożeniu wojny, szerzenia się nienawiści wobec czułej Matki z Fatimy jako Bracia Chrystusa Cierpiącego chcemy pocieszać Jej Niepokalane Serce i wynagrodzić Bogu za wszelkie zniewagi, świętokradztwa całej ludzkości. Podobnie jak Maryja, stojąca pod krzyżem swego Syna pielęgnowała martwe ciało Jezusa tak bracia poprzez służbę wśród ludzi chorych i cierpiących na duszy i ciele, widząc w nich samego Boga, razem z Maryją niosą ulgę w cierpieniu. Nasz charyzmat ożywia i pielęgnuje codzienna Eucharystia, Liturgia Godzin i życie we wspólnocie zakonnej w duchu franciszkańskiej pogody ducha i miłości braterskiej.
13 maja 2017 roku będziemy obchodzić uroczystość w naszej Wspólnocie zakonnej – 100 rocznica objawień naszej Matki Bożej w Fatimie!
Siostra Łucja otrzymała od Matki Bożej podczas objawienia w Hiszpanii 10 grudnia 1925r. wskazania jak ma nieść ulgę w cierpieniu. Maryja zjawiła się wraz z Dzieciątkiem Jezus, położyła Łucji rękę na ramieniu i pokazała cierniami otoczone serce, które trzymała w drugiej ręce. Wtedy przemówiło Dzieciątko:
„Miej współczucie z Sercem Twej Najświętszej Matki, otoczonym cierniami, którymi niewdzięczni ludzie wciąż je na nowo ranią, a nie ma nikogo, kto by przez akt wynagrodzenia te ciernie powyciągał”.
Jako Bracia Chrystusa Cierpiącego pragniemy poprzez codzienną posługę ludziom chorym, potrzebującym pomocy, niepełnosprawnym, zniewolonym, zepchniętym na margines życia w społeczeństwa nieś ulgę Sercu Maryi, wyciągając ciernie z Jej Serca również poprzez modlitwę wynagradzającą i codziennie odmawiany Różaniec Święty we wspólnocie i indywidualnie.
Matka Boża powiedziała: „Córko moja, spójrz, Serce moje otoczone cierniami, którymi niewdzięczni ludzie przez bluźnierstwa i niewierności stale ranią. Przynajmniej ty staraj się nieść mi radość i oznajmij w moim imieniu, że przybędę w godzinie śmierci z łaskami potrzebnymi do zbawienia do tych wszystkich, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty odprawią spowiedź, przyjmą Komunię świętą, odmówią jeden Różaniec i przez piętnaście minut rozmyślania nad piętnastu tajemnicami różańcowymi towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”.
Na pytanie, dlaczego Maryja mówi o pięciu pierwszych sobotach, Łucja otrzymała odpowiedź w kaplicy w nocy z 29 na 30 maja 1930 r. Jezus powiedział jej wówczas: 
„Córko, motyw jest prosty: Jest pięć rodzajów obelg i bluźnierstw wypowiadanych przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi.
– Pierwsze: Bluźnierstwa przeciw Niepokalanemu Poczęciu.
– Drugie: Przeciwko Jej Dziewictwu.
– Trzecie: Przeciwko Bożemu Macierzyństwu, kiedy jednocześnie uznaje się Ją wyłącznie jako Matkę człowieka.
-Czwarte: Bluźnierstwa tych, którzy starają się otwarcie zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść do tej Niepokalanej Matki.
– Piąte: Bluźnierstwa tych, którzy urągają Jej bezpośrednio w Jej świętych wizerunkach. Oto, droga córko, motyw, który kazał Niepokalanemu Sercu Maryi prosić mnie o ten mały akt wynagrodzenia. A poza względem dla Niej chciałem poruszyć moje miłosierdzie, aby przebaczyło tym duszom, które miały nieszczęście Ją obrazić. Co do ciebie, zabiegaj nieustannie swymi modlitwami i ofiarami, aby poruszyć Mnie do okazania tym biednym duszom miłosierdzia”.
Jezus powiedział do siostry Łucji:
„To prawda, moja córko, że wiele dusz zaczyna, lecz mało kto kończy i ci, którzy kończą, mają za cel otrzymanie przyrzeczonych łask. Ja jednak wolę tych, którzy odprawią pięć pierwszych sobót w celu wynagrodzenia Niepokalanemu Sercu twojej Matki Niebieskiej, niż tych, którzy odprawią piętnaście, bezdusznie i z obojętnością”.
Każdego dnia podczas modlitw południowych bracia zwracają się do do Matki z Fatimy, powierzając Jej cało swoje powołanie i życie:
Matko Boża Fatimska, Twemu Niepokalanemu Sercu poświęcam ciało i duszę moją, / wszystkie modlitwy i prace, radości i cierpienia, / wszystko, czym jestem i co posiadam. / Ochotnym sercem oddaję się Tobie w niewolę miłości. / Pozostawiam Ci zupełną swobodę posługiwania się mną dla zbawienia ludzi /i ku pomocy Kościołowi świętemu, którego jesteś Matką. / Chcę zawsze wszystko czynić z Tobą, przez Ciebie i dla Ciebie. / Wiem, że własnymi siłami niczego nie dokonam. / Ty zaś wszystko możesz, co jest wolą Twego Syna, i zawsze zwyciężasz. / Spraw więc, Wspomożycielko wiernych, by nasza wspólnota, parafia i cała Ojczyzna / były zawsze rzeczywistym Królestwem Twego Syna i Twoim. / Amen.
Zapraszamy do odwiedzenia Menu:
Wynagrodzenie Niepokalanemu Sercu Maryi
