Większość mieszkańców naszej gminy zna sanktuarium Bolesnej Królowej Polski w Kałkowie Godowie. Jednak tylko nieliczni wiedzą, że począwszy od lat dziewięćdziesiątych zeszłego stulecia Sanktuarium stało się domem dla Wspólnoty Zakonnej Braci Chrystusa Cierpiącego.
Zakonnicy przybyli do Kałkowa na zaproszenie ówczesnego kustosza ks. Inf. Czesława Wali. Chciał On by służyli Oni pomocą w licznych dziełach miłosierdzia powstałych przy sanktuarium oraz przy obsłudze pielgrzymów. Na początku swojego pobytu bracia zamieszkali w pomieszczeniach sanktuaryjnych, a następnie w 2008 roku przenieśli się do wybudowanego przez siebie klasztoru znajdującego się we wsi Godów.
Bracia tego zgromadzenia zasadniczo nie przyjmują święceń kapłańskich, lecz całą swoją uwagę starają się skupić na niesieniu rzetelnej pomocy ludziom; starszym, chorym oraz dotkniętym różnego rodzaju niepełnosprawnością. Czynią to w myśl świętego Ojca Pio, który kiedyś opowiedział swoim duchowym synom i córkom o wielkim pragnieniu nurtującym Jego serce. Owe marzenie wyraził w słowach: „Pragnę by cały świat był domem ulgi w cierpieniu”. Myśl ta wypowiedziana niegdyś przez św. Ojca Pio stała się mottem przewodnim zgromadzenia Braci Chrystusa Cierpiącego. Spełnianiu tego pragnienia bracia poświęcają swe siły i zdolności. Dokładając wszelkich starań by coraz pełniej stawać się domem ulgi dla cierpiącego człowieka. W praktyce oznacza to chęć zapewnienia swoim podopiecznym poczucia bezpieczeństwa, które pojawia się wówczas, gdy człowiek dotknięty niemocą czuje się otoczony miłością oraz fachową i skuteczną pomocą.
Założycielem Zgromadzenia Braci Chrystusa Cierpiącego jest Franciszkanin, Ojciec Albina Sroka. To On wskazał braciom jak mają żyć, służąc Chrystusowi w drugim człowieku, dając im za wzór dwa świetlane przykłady chrześcijańskiego życia, jakimi są św. O. Pio z Pietrelciny oraz św. Franciszka z Asyżu. Wypełniając zadanie wskazane przez swego założyciela Bracia posługują w Domach dla ludzi starszych i Warsztacie Terapii Zajęciowej, gdzie przez świadectwo życia i fizyczną pracę wypełniają misję zgromadzenia. Jednak św. O. Pio chciał by cały świat, a nie tylko niewielka grupa, stawał się domem ulgi w cierpieniu. Dlatego Bracia podejmują pracę, również na wyższych uczelniach, aby przekazując fachową wiedzę jednocześnie formować powierzonych sobie studentów w duchu św. Franciszka i św. O Pio. Tak, aby przyszli pedagodzy, terapeuci czy pracownicy socjalni, traktowali swoją pracę, jako „misję miłości”, powierzoną im przez Boga.
Wysiłki braci nie skupiają się jedynie na poprawieniu kondycji psychofizycznej, gdyż nie zapominają oni również o tym, że dusza i serce człowieka również bywają dotknięte różnorakim cierpienie i chorobą. Aby przynieść ulgę chorym duszom, Bracia podjęli się prowadzenia należącego do Sanktuarium, ośrodka Rekolekcyjno-Wypoczynkowego, znajdującego się na Wzgórzu Miłosierdzia. Pragną Oni, aby dzięki ich pracy i modlitwom stał się on miejscem duchowej odnowy dla odwiedzających go osób.
Każdy klasztor, również ten znajdujący się we wsi Godów, jest miejscem gdzie dzięki modlitwie, pracy i codziennym ofiarom zakonników, niebo łączy się z ziemią. Dlatego warto wiedzieć, że także na terenie naszej gminy znajduje miejsce, gdzie dusze poświęcone Bogu, kochają Go i modlą się także za tych, którzy zagubili się w walce o swoją codzienną egzystencję.
Br. Grzegorz B.
Źródło: Kronika Pawłowska, styczeń 2016
