Pozdrowienie cnót

¹Bądź pozdrowiona, Królowo Mądrości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą, czystą Prostotą.
²Pani święte Ubóstwo, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętą Pokorą.
³Pani święta Miłości, Pan niech cię strzeże z twą siostrą, świętym Posłuszeństwem.
⁴Wszystkie najświętsze cnoty, niech was strzeże Pan, od którego się wywodzicie i pochodzicie.
⁵Nie ma w ogóle na całym świecie żadnego człowieka, który mógłby jedną z was posiadać, jeśli wcześniej nie umarłby.
⁶Kto jedną posiada, a innym nie uchybia, posiada wszystkie.
⁷I kto jednej uchybia, żadnej nie posiada i wszystkim uchybia (por. Jk 2, 10).
⁸I każda zawstydza wady i grzechy.
⁹Święta Mądrość zawstydza szatana i całą jego przewrotność.
¹⁰Czysta i święta Prostota zawstydza całą mądrość tego świata (por. 1Kor 2, 6) i mądrość ciała.
¹¹Święte Ubóstwo zawstydza pychę i skąpstwo, i troski tego świata.
¹²Święta Pokora zawstydza pychę i wszystkich ludzi, którzy są ze świata, podobnie i wszystko co jest ze świata.
¹³Święta Miłość zawstydza wszystkie pokusy diabelskie i cielesne, i wszelką bojaźń cielesną.
¹⁴Święte Posłuszeństwo zawstydza wszelkie ludzkie i cielesne pożądania, ¹⁵i utrzymuje ciało w umartwieniu, aby było posłuszne duchowi i aby słuchało swego brata, ¹⁶i czyni człowieka poddanym i uległym wszystkim ludziom, ¹⁷i nie tylko samym ludziom, lecz także dzikim i okrutnym zwierzętom, ¹⁸aby mogły z nim czynić, co zechcą, na ile im Pan z wysoka pozwoli (por. J 19, 11).